Δεν είναι τόσο η θεραπεία του  «εκ γενετής τυφλού »που μας εντυπωσιάζει στην  Ευαγγελική  διήγηση όσο η προσπάθεια Των Φαρισαίων να αρνηθούν το θαύμα. Η θεραπεία του τόσο γνωστού στην Ιερουσαλήμ τυφλού, έχει συγκινήσει τα πλήθη και οι Φαρισαίοι ανησυχούν, φοβούνται μήπως ο λαός ακολουθήσει Εκείνον που θέλει να ανατρέψει το κοινωνικοθρησκευτικό κατεστημένο τους. Γι΄ αυτό προσπαθούν με κάθε τρόπο να σκεπάσουν την αλήθεια, να διαστρέψουν την πραγματικότητα. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.

Μπροστά τους βρίσκεται ζωντανή μαρτυρία ο πρώην τυφλός. Δεν τους απομένει παρά να χρησιμοποιήσουν την τόσο γνωστή στους κακούς και δειλούς στρατηγική : Την συκοφαντία. Με αφορμή την αργία του Σαββάτου κάνουν σειρά σοφιστικών συλλογισμών και καταλήγουν στο συμπέρασμα : «Εμείς ξέρουμε καλά, ότι ο άνθρωπος αυτός που καταλύει την αργία του Σαββάτου, είναι αμαρτωλός» και εκτοξεύουν λάσπη με σκοπό να εκμηδενίσουν τον αντίπαλο, και να κηλιδώσουν την υπόληψη Του.

Αδίστακτοι συκοφάντες, όπως οι Φαρισαίοι, δεν έλειψαν αλίμονο από καμία εποχή, από καμία κοινωνία. Υπάρχουν και σήμερα ανάμεσά μας. Είναι άνθρωποι χωρίς ανθρωπιά, που ζουν για να κάνουν κακό. Η γλώσσα τους κρύβει θανατηφόρο δηλητήριο που όταν εκτοξευτεί δολοφονεί υπολήψεις, τραυματίζει ψυχές, γκρεμίζει έργα ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα.

Ο συκοφάντης φθονεί την αρετή και μισεί την αλήθεια. Όταν δεν μπορεί να αποδεχθεί την πραγματικότητα με σατανική επιδεξιότητα την διαστρέφει και διαδίδει ψεύτικες πληροφορίες εις βάρος του θύματος του. Πολλές φορές μάλιστα δεν χρειάζεται καν να ανοίξει το στόμα Του. Ένας μορφασμός, μια χειρονομία, ένα γεμάτο υπονοούμενο χαμόγελο, ένα ειρωνικό ανασήκωμα των ώμων είναι αρκετά για να θίξουν την υπόληψη αυτού που θέλει να καταστρέψει και αλίμονο στο θύμα του συκοφάντη. Κι΄ αν ακόμη αποδείξει με τον πανηγυρικότερο τρόπο την αθωότητά του ο θόρυβος, που στο μεταξύ θα δημιουργηθεί θα τον εκθέσει, θα τον «μουτζουρώσει» και θα σκοτώσει την Τιμή και την αξιοπρέπεια Του.

Εξ΄ αιτίας μιας συκοφαντίας οικογένειες διαλύθηκαν, πνευματικές προσπάθειες γκρεμίστηκαν, ηγέτες έσβησαν άδοξα, ήρωες κατεξευτελίσθηκαν, πνευματικοί εργάτες δυσφημίστηκαν!...

Είναι αλήθεια πως για όλα αυτά τα δεινά υπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι συκοφάντες. Το ίδιο υπεύθυνοι είναι και εκείνοι που ακούνε τα λόγια Τους. Δυστυχώς όλοι μας λίγο ως πολύ, έχουμε μία φοβερή αδυναμία : Να ανοίγουμε με ευχαρίστηση τ΄ αυτιά μας στον κακό λόγο. Έτσι δίνουμε την δυνατότητα στους συκοφάντες να κάνουν την βρωμερή δουλειά τους συχνά και ίσως χωρίς να το θέλουμε γινόμαστε συνεργάτες τους σε ηθικές καταστροφές.

Η περίπτωση του Θαυματουργού Αγίου Νεκταρίου ο οποίος εκδιώχθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας κάτω από φοβερές συκοφαντίες που καλλιεργήθηκαν απ΄ όσους τις άκουγαν και τις αναπαρήγαγαν, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Λέγεται ότι στον βασιλιά Αντίγονο παρουσιάσθηκε ένας αυλικός του και του είπε : ότι κάποιος αξιωματικός είχε πει αυτά και αυτά τα συκοφαντικά για σένα. Ο βασιλιάς δίνει διαταγή να φυλακισθεί και ο συκοφάντης και ο αυλικός που τον κατάγγειλε, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε και ρώτησε για ποιον λόγο τιμωρείτε. Ο βασιλιάς του απάντησε : «Είσαι συνένοχος. Γιατί αν εσύ δεν άκουγες με ευχαρίστηση τα λόγια Του, εκείνος δεν θα τα έλεγε».

Aς προσέξουμε λοιπόν και ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε την τακτική των παλιών και σύγχρονων Φαρισαίων. Ας κρατήσουμε τον εαυτό μας μακριά από την συκοφαντία, για να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας. Χριστός Ανέστη.