Δεν θέλει ο Θεός να είναι σκληρή η ζωή του πιστού αλλά, αντιθέτως, να ζεί με την πληρότητα της χαράς του. Εiναι σκληρές όμως οι καρδιές μας από την αμαρτία, την οποία εμείς ανακαλύψαμε και δεχθήκαμε με την υποβολή του δαίμονα.

Είναι σκληρές από τα θελήματα και τις επιτυχίες μας και δεν σπάζουν εύκολα, για να τρέχουν προς την  αγάπηση του Χριστού και να γεμίσουν από την παρουσία της αγάπης εκείνου. Και επομένως χρειάζεται κάτι σκληρό να χτυπήσει την καρδιά όπως ο πόνος, ο οποίος την σαλεύει και τρικυμίζει.

Πόσες φορές θα προτιμούσε ο άνθρωπος να πεθάνει παρά να πονάει! Αφήνει όμως ο Θεός τον πόνο αυτό ως αληθινό ευεργέτημά του λέγοντας: Εδώ είμαι εγώ. Ενώ εσύ νομίζεις ότι συνάντησες πόνο, κοίταξε, συναντάς εμένα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ