Δεν μπορεί να’ ναι Εκκλησία: μια ομάδα ευσεβών που η έννοια τους είναι μόνο να εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή, ούτε κάποιοι κομπλεξικοί που φοβούνται μην τους τιμωρήσει ο Θεός αν παραβούν το θέλημά Του,ούτε όσοι είναι ανέραστοι και σκληροί γι’ αυτό και «ηθικοί», ούτε οι απομονωμένοι, ως σωσμένοι, από τον κόσμο και τις χαρές του. Δεν είναι εκτός Εκκλησίας:όσοι νιώθουν την αμαρτωλότητά τους, ώστε να νιώθουν τον εαυτό τους ανάξιο να εκκλησιαστούν, ούτε όσοι ζουν τις χαρές της ζωής χωρίς να βλέπουν παντού αμαρτία ούτε όσοι ερωτεύονται και δημιουργούν σχέσεις αγάπης, απολαμβάνοντάς τες ως δώρο Θεού.

Μέσα στην αγκαλιά του Θεού είναι: όσοι Τον θέλουν κι ας μην το γνωρίζουν· όσοι αμαρτάνουν και ταπεινά το αναγνωρίζουν·όσοι θα ήθελαν να Τον αγαπήσουν κι αδυνατούν· όσοι Τον ψάχνουν κι ας τ’ αγνοούν. Ποιος μπορεί με σιγουριά να ορίσει ποιοι είναι εντός και ποιοι εκτός Εκκλησίας; Πώς να ορίσεις και άρα να περιορίσεις τη Χάρη του Θεού που «ουκ ήλθε καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»; Πώς να ερμηνεύσεις το λόγο του Χριστού προς τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του Ιουδαϊκού λαού ότι «οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν πριν από εσάς στη Βασιλεία του Θεού» (Ματθ. 21,31), υπερβαίνοντας κάθε περιορισμό και αντίληψη περί σωσμένων;

Ο Χριστός ήλθε και μένει στην Εκκλησία Του ως σωτήρας του κόσμου. Μόνο όποιοι δε θέλουν μένουν εκτός. Όχι οι αδύνατοι ούτε οι αμαρτωλοί. Η δύναμή Του καλύπτει κάθε αδυναμία μας. Το κατάλαβαν όσοι με ταπείνωση ζήτησαν τη συμπόρευσή Του. Πίσω από τον πόνο των ανθρώπων, πέρα από την όποια αμαρτία ως ικανοποίηση των παθών και πίσω από τη φαινομενική αδιαφορία και σκληρότητα, ας μην ξεχνάμε, μπορεί να ετοιμάζεται ένας άγιος. Η μετάνοια, ως νεκρανάσταση, ανέδειξε πληθώρα αγίων – πολίτες της Βασιλείας του Θεού. Να γιατί μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η Εκκλησία είναι για όλους όσους θέλουν, όσους αναγνωρίζουν την αμαρτωλότητά τους, όσους αναγνωρίζουν το Χριστό ως λυτρωτή τους. Κανένας από μας δεν μπορεί να αποφασίζει γι’ άλλο ούτε να θέτει όρους και προϋποθέσεις. Στην καρδιά μπορεί ν’ αποκαλυφθεί ο Χριστός και να καλέσει για προσωπική σχέση. Στην Εκκλησία του γεννάται και ανδρώνεται, ώστε να ωριμάσει και να τελειοποιηθεί για να μεταβεί έτοιμος στην αιωνιότητα με το Χριστό «συν πάσι τοις αγίοις αυτού».

π.Ανδρέας Αγαθοκλέους

Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος