Αν κανείς παρακολουθήσει προσεκτικά το σημερινό Αποστολικό και Ευαγγελικό ανάγνωσμα, είναι σίγουρο ότι θα σχηματιστεί στο πρόσωπό του ένα χαμόγελο βαθιά ποτισμένο με πνευματική αγαλλίαση. Ο λόγος είναι απλός: το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι η εκπλήρωση και η επιβεβαίωση των λόγων και υποσχέσεων του Κυρίου που διαβάζουμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή.

Ο Κύριος είχε υποσχεθεί στους μαθητές Του και στο πλήθος ότι όσοι είναι κοντά Του και Τον αναζητούν σε αυτούς θα δοθεί χάρις και πνευματική ολοκλήρωση. Η πρώτη επιβεβαίωση των λόγων Του ήρθε με την Πεντηκοστή, κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε με την μορφή πύρινων γλωσσών σε κάθε έναν από τους Αποστόλους. Από τότε οι επιβεβαιώσεις δεν σταμάτησαν ποτέ και συνεχίζονται μέχρι σήμερα…

Και παλιότερα είχαν δοθεί από τον Θεό σε άνδρες ενάρετους και δίκαιους, χαρίσματα προφητικά και θαυματουργικά. Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος όμως που αναγεννά τους ανθρώπους και τους μεταδίδει θεία και μακαρία ζωή, δεν είχε δοθεί σε κανέναν. Και δεν είχε δοθεί γιατί ο Σωτήρας Θεός δεν είχε ακόμα δοξαστεί μέσα από το Πάθος, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του.

Ποτέ να μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας να πιστέψει ότι η απόκτηση της Θείας Χάριτος είναι δύσκολο ή -πολύ χειρότερα- μαγικό πράγμα. Μην συλλογιστούμε ποτέ ότι το Άγιο Πνεύμα κατήλθε μία φορά και δεν πρόκειται να κατέλθει άλλη φορά. Μην σκανδαλιστούμε ποτέ πιστεύοντας, ότι οι μαθητές δεν ήταν τίποτα μέχρι που τους ήρθε «μαγικά» το Άγιο Πνεύμα και έγιναν οι Απόστολοι των εθνών. Οι Απόστολοι άξιζαν το Άγιο Πνεύμα γιατί είχαν τον Χριστό μέσα στην καρδιά τους και Τον αναζητούσαν διαρκώς. Και αν κάποιες στιγμές δείλιασαν ή φοβήθηκαν, αυτές οι στιγμές έγιναν καμίνι πύρινο που ατσάλωσε την πίστη τους.

Το Άγιο Πνεύμα δεν σταμάτησε ποτέ από τότε να έρχεται στον κόσμο και να φωτίζει αγιασμένες ψυχές. Παραδείγματα έχουμε πολλά. Οι φωτοφόροι Πατέρες που ανέλυσαν, μετέφρασαν και θεολόγησαν πάνω στη ζωή και την διδασκαλία του Χριστού. Αυτούς που με φωτισμένη θεολογία κατατρόπωσαν και συνέθλιψαν αιρέσεις και πλάνες. Τους Αγίους και Αγίες που λάμπρυναν και λαμπρύνουν και θα λαμπρύνουν την θριαμβεύουσα Εκκλησία μας. Τέλος όλους εμάς που μετέχοντας στα θεία Μυστήρια και ειδικά στην Θεία Ευχαριστία, νιώθουμε κάτι να αλλάζει και να μας περιβάλει· μια ανύποτη, ήσυχη χαρά.

Είμαστε πολύ τυχεροί εμείς οι «μετά Χριστόν» άνθρωποι γιατί αποτελούμε εν δυνάμει δοχεία και σκεύη του Παναγίου Πνεύματος. Ο τρόπος για να γίνουμε δεκτικοί της Θείας Χάριτος είναι απρόσμενα εύκολος. Σίγουρα πιο εύκολος και από το να τον περιγράψουμε. Μας τον έδωσε άλλωστε ο Κύριος – πάλι μέσα από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα: «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ΄ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς».