ΣΤΗΝ ΑΛΑΜΑΝΙΑ ζούσε ένας ιερέας ενάρετος και ευλαβέστατος , ο οποίος ονομαζόταν Πελάγιος . Στην Παναγία έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό. Όταν λειτουργούσε , δε διάβαζε άλλο Ευαγγέλιο και Απόστολο, παρά μόνο της Παναγίας .

Αυτήν την ευλάβειά του φθόνησε ο εχθρός των ενάρετων και του έσπειρε στη διάνοια λογισμό ασεβέστατο και δίσταζε εμπρός στο Σώμα του Κυρίου, λέγοντας αυτά με τη σκέψη του :

- Πως είναι δυνατόν το κοινό ψωμί, που παίρνουμε από τους αγρούς , να γίνεται Σώμα Θεού.

Αυτές οι σκέψεις έθλιβαν αφάνταστα τον απλό Πελάγιο, χωρίς να βρίσκει απάντηση στο ερώτημά του. Τότε κατέφυγε στη Δέσποινα και Κυρία του κόσμου και Την παρακαλούσε με αυτά τα λόγια στην προσευχή του :

«Παναγία μου, σε παρακαλώ ο ανάξιος δούλος Σου, να με φωτίσεις να γνωρίσω το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας , πως μετατρέπεται ο Άρτος και ο Οίνος σε Σάρκα και Αίμα του Κυρίου μας , γιατί δεν μπορώ να το αντιληφθώ».

Κάποια μέρα που λειτουργούσε , αφού τελείωσε ο καθαγιασμός των Τιμίων Δώρων, όταν εκφώνησε το :

«Εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου…»,εξαφανίσθηκε από το Δισκάριο ο Άγιος Άρτος . Παρά τις έρευνές του σ΄ όλο το Άγιο Βήμα , δεν έγινε δυνατό να Τον βρεί. Λύπη θανάτου κατακυρίευσε την ψυχή του και αιτίαζε την απιστία του και αμφιβολία που είχε στο Δεσποτικό Σώμα , που αναχώρησε , για να μην το κοινωνήσει .

Ενώ σκεπτόταν αυτά ο ευλαβής ιερέας , είδε εμπρός στην Αγία Τράπεζα την Παναγία , η Οποία είχε στις αγκάλες Της τον Κύριο μικρό Βρέφος  και λέγει στον Πελάγιο :

- Τούτο το βρέφος είναι ο Ποιητής της Οικουμένης . Αυτόν εγέννησα , Αυτός απέθανε στο Σταυρό ως άνθρωπος και ανελήφθει στους ουρανούς . Αυτός και τώρα κάθε μέρα συγκαταβαίνει με άρρητο τρόπο και θαυμαστό με τη μορφή του Άρτου και του Οίνου, από πολλή αγάπη στους ανθρώπους , και δίδεται σε μετάληψη και αγιασμό της ψυχής τους . Όπως το Βρέφος αυτό έχει αληθινό σώμα , με σάρκα και αίμα, έτσι γίνεται και ο Άρτος και ο Οίνος , που ιερουργείς . Επειδή η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να τρώει ωμή σάρκα ανθρώπου και να πίνει αίμα , γι΄ αυτό πάνσοφα ο Ελεήμων, φαίνεται στον Άρτο και Όινο, για να τον μεταλαμβάνουν οι πιστοί .

Αφού είπε αυτά η Παναγία , απέθεσε το θείο Βρέφος πάνω στην Αγία Τράπεζα και αμέσως έγινε άφαντη. Ο δε Ιερέας με φόβο μεγάλο πήρε στα χέρια του αυτό το Θείο Βρέφος , το ασπάσθηκε και πάλι το έθεσε πάνω στην Αγία Τράπεζα και το προσκύνησε με ψυχική αγαλλίαση και ευφροσύνη. Όταν σηκώθηκε από τη γη, το Βρέφος Ιησούς είχε γίνει άφαντο , και βλέπει πάλι μέσα στο Δισκάριο τον Άγιον Άρτο. Τον οποίο και κοινώνησε .

Απο το βιβλίο ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ