Ευλογημένοι από το Θεό όσοι έχουν πνευματικό. Μακάριοι όσοι μπορούν και ανοίγουν τα «έγκατα» της ψυχής τους σ’ ένα συγκεκριμένο εξομολόγο και πνευματικό. Ακόμη πιο ευτυχείς εκείνοι που δεν αντικατέστησαν την έννοια του πνευματικού με τα υποκατάστατα των δήθεν ψυχοθεραπευτών και ψυχολόγων. Χωρίς να υποτιμάται ο ρόλος τους - ο πνευματικός είναι κάτι το τελείως διάφορο και κινείται μέσα στο χώρο της μετάνοιας και της αγάπης του Θεού. Για κάθε πιστό, ο πνευματικός πατέρας είναι μια μορφή μοναδική. Είναι ο πνευματικός πατέρας. Αυτό τα λέει όλα!

Πνευματικός και Πατέρας! Είναι αυτός δηλαδή που μιλάει κατ’ ευθείαν στο κέντρο της ψυχής του πιστού που γονατίζει κάθε φορά κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού και πατέρα.

Σ’ αυτόν εμπιστεύεται τα ιερά και τα όσια της ψυχής του αλλά και τα ανίερα και μιαρά. Αυτά που εν γνώσει ή εν αγνοία κινούμενος διέπραξε… Αυτή η ενέργεια δεν είναι μια δικανική πράξη, αλλά μια κίνηση ελευθερίας, εμπιστοσύνης και αγάπης. Μέσα απ’ το πετραχήλι του πνευματικού, η ψυχή αληθινά ελευθερώνεται!...

Πνευματικοί υπάρχουν πολλοί. Μέσα στην ποικιλία των χαρισμάτων ο Θεός έδωσε το χάρισμα της πνευματικότητας μέσα από μία σχέση πατρότητας. Μια σχέση καθαρά πατρική. Το πόσο δύσκολο και μεγάλο είναι αυτό το έργο το γνωρίζουν αυτοί που το διακόνησαν με πίστη, συνέπεια και αγάπη. Εμείς απλά το περιγράφουμε.

Εμείς απλά «φιλολογούμε» αλλά πάνω από όλα εκφράζουμε ό,τι εκφράζεται μεταφέροντας εμπειρίες και τη θέρμη της αγάπης που τόσο πλούσια απολαύσαμε απ’ τον πνευματικό του και πατέρα ο καθένας. Κι αυτό το καταθέτουμε όχι για να δείξουμε ότι είχαμε σχέση με κάποιο σπουδαίο πνευματικό και άρα εμείς δεν είμαστε «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων…» αλλά καταγράφουμε εμπειρικές μαρτυρίες «υπέρ της υμών οικοδομής…» για να τολμήσω να μιλήσω με τη γλώσσα του Παύλου(....).

O Πτολεμαίδος Εμμανουήλ