Eνα ένθαρρυντικό γιά τούς Χριστιανούς γεγονός θαύμα άπό τήν θαυματουργική ζωή και δράρη τού Θεανθρώπου Ίησοϋ προβάλλει σήμερα ή Εκκλησία μας, τήν άνάσταση τού τετραήμερου Λαζάρου και φίλου τού Ιησού. Ό Άγιος Λάζαρος, ό φίλος τού Κυρίου, ζούσε στήν μι­κρή πόλη τής Ίουδαίας, τήν Βηθανία. Ό Χριστός συχνά περνούσε άπό τά σπίτι τού φίλου του πού έμενε μέ τις δυό άδελφές του Μάρθα και Μαρία, οί όποιες μέ πολ­λή άγάπη τόν φιλοξενούσαν και «διηκόνουν αυτφ». Όταν πλησίαζε τό Πάθος τού Χριστού, συνέβη ό Λάζαρος νά άρρωστήσει καί νά πεθάνει ένώ ό Κύριος βρισκόταν «εις τήν πέραν τού Ίορδάνου χώραν». Μέ τήν θεία Του παντογνωσία, γνώρισε τόν θάνατο τού Λαζάρου καί είπε στούς Μαθητές του: «Λάζαρος ό φίλος ήμών κεκοίμηται, άλλά πορεύομαι ϊνα έξυπνήσω αύτόν».

Οί Μαθητές δέν κατάλαβαν τί εννοούσε καί τότε ό Χριστός άναγκάσθηκε νά τούς έξηγήσεί: «Λάζαρος άπέθανε...άγωμεν πρός αύτόν». Σάν έφθασαν στήν Βηθανία μέ δάκρυα οί δύο άδελφές τού Λαζάρου Μάρθα καί Μαρία Τού είπαν μέ πόνο: «Κύριε, άν ήσουν Έσύ έδώ δέν θά πέθαινε ό άδελφός μας, μά καί τώρα ξέρουμε πώς, άμα θέλεις, μπορείς νά τόν άναστήσεις». Ό Χριστός τις παρηγορεί άλλά σάν άνθρωπος δακρύζει γιά τόν νεκρό φίλο του. Μέ τά μάτια δακρυσμένα ό Θεάνθρωπος στέκεται μπροστά στόν τάφο τού φίλου Του καί μέ φωνή έπιτακτική φωνάζει:«Λάζαρε, δεύρο έξω» καί ό τετραήμερος νεκρός άναστήθηκε.

Ή Άνάσταση τού Λαζάρου άναμφίβολα είναι άπό τά μεγαλύτερα θαύ­ματα τού Κυρίου. Τό «άναστήσεται ό άδελφός σου» πού ό Κύριος είπε στήν Μάρθα, είναι μιά διαβεβαίωση πού άπευθύνεται σέ όλους μας. Θά άναστηθούν οί νεκροί, αύτό μάς υπόσχεται Εκείνος πού διακήρυξε: «Έγω ειμί ή Άνάστασις καί ή ζωή. Ό πιστεύων είς έμέ καν άποθάνη ζήσεται»!

Moρφές απο το μικρό Συναξάρι