Στή λίμνη τῆς Γεννησαρέτ ἔρχεται ὁ Κύριος σήμερα πρωί πρωί, γιά νά διδάξει τό λαό καί νά προσκαλέσει τούς πρώτους μαθητές κοντά Του. Ἦταν ἕνα συνηθισμένο πρωινό. Τίποτε δέν προμήνυε ὅτι ὁ Κοσμοκράτορας τοῦ σύμπαντος αὐτό τό πρωινό θά περπατοῦσε στήν ἀκρογιαλιά τῆς Γεννησαρέτ. Κανείς δέν εἶχε προετοιμάσει τό Σίμωνα καί τήν παρέα του πώς αὐτό τό πρωινό θά συναντοῦσαν τό Δημιουργό τους, θά Τόν βοηθοῦσαν στό κήρυγμά Του καί θά ἐλάμβαναν τήν πρόσκληση νά γίνουν οἱ ἄμεσοι μαθητές καί συνεργάτες Του. Μέσα στή ρουτίνα τῆς καθημερινότητας ἔγινε αὐτό πού δέν μποροῦσε νά φανταστεῖ, νά ὀνειρευτεῖ ἤ νά ἐλπίσει κανείς ἀπό τούς πρωταγωνιστές τοῦ σημερινοῦ περιστατικοῦ. Οἱ ταπεινοί καί ἁπλοί ψαράδες γίνονται συνεργάτες τοῦ Μεσσία στή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ὡς προσόντα δέν ἔχουν τή γνώση,   τά χρήματα ἤ τίς γνωριμίες. Μοναδικό προσόν πού διαθέτουν εἶναι ἡ καθαρή τους καρδιά, ἡ ταπείνωση στό φρόνημα, ἡ ὑπακοή καί ἡ ἁπλότητα.

Ἡ περίπτωσή τους δείχνει πρός ὅλους ὅτι ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται παντοῦ καί πάντοτε. Ὅλοι εἶναι ἱκανοί καί ἄξιοι νά ζήσουν τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ. Τό θέμα εἶναι, ὅμως, πόσοι εἶναι ἕτοιμοι νά τήν ἀποδεχθοῦν καί νά τῆς ἐπιτρέψουν ν’ ἀλλάξει τή ζωή τους. Ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ γίνεται καθημερινά καί μέ ἀμέτρητους τρόπους. Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται μέσ’ ἀπό τήν ὀμορφιά καί τήν ἁρμονία τῆς φύσεως, μέσ’ ἀπό τό μικρόκοσμο καί τό μακρόκοσμο τῶν πλασμάτων Του, μέσ’ ἀπό τή χάρη καί τίς εὐλογίες τῆς λατρείας καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας του, μέσ’ ἀπό τά μικρά ἤ μεγάλα γεγονότα τῆς καθημερινότητας, πού οἱ ἄνθρωποι τά ὀνομάζουν συμπτώσεις, μέσ’ ἀπό τά ἄπειρα δῶρα Του, πού τά συνηθίσαμε καί τά θεωροῦμε δεδομένα, μέσ’ ἀπό τά βλέμματα, τά χαμόγελα καί τά αἰσθήματα ὅλων αὐτῶν πού συναντᾶμε καθημερινά στή ζωή μας. Τούτη ὅμως τήν πλούσια σέ τρόπους καί φόρμες ἀποκάλυψη ἐλάχιστοι ἑτοιμάζουν τούς   ἑαυτούς τους, γιά νά τήν ἀποδεχθοῦν καί νά τήν ἐκτιμήσουν.

Οἱ ψαράδες τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς δέχονται αὐτή τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στήν καθημερινότητά τους, μετατρέπουν τήν ψαρόβαρκά τους σέ ἄμβωνα, γιά νά κηρύξει ὁ Θεῖος Διδάσκαλος καί ἀποφασίζουν νά κάνουν ὑπακοή σέ ὅ,τι καί ἄν τούς ζητήσει. Ἐκεῖνος τούς ζητάει τό ἐντελῶς παράξενο καί ἀντισυμβατικό νά πᾶνε νά ρίξουν τά δίχτυα τους, γιά νά ψαρέψουν μέρα μεσημέρι. Ἐκεῖνοι, μετά τήν πρώτη λογική τους ἐπιφύλαξη, γιά τό χατίρι τῶν λόγων τοῦ Ἰησοῦ καί ἀπό μία εὐλογημένη ὑπακοή, ρίχνουν τά δίχτυα τους κάτω ἀπό τό φῶς τοῦ ἥλιου καί πετυχαίνουν αὐτό πού δέν κατάφεραν ὅλο τό βράδυ. Γεμίζουν τό πλοιάριό τους μέ τόσα ψάρια, πού εἶναι ἐπικίνδυνο νά βυθιστεῖ ἀπό τό φορτίο. Εἶναι πραγματικά μεγάλη ὑπέρβαση νά ξεπεράσει κάποιος τά δεδομένα τῆς λογικῆς καί ν’ ἀκολουθήσει ὁδηγίες πού δέ χωροῦν στό μυαλό καί στούς φυσικούς νόμους. Ἡ ὑπακοή εἶναι μία ἐλεύθερη κίνηση τοῦ ἀνθρώπου νά ξεπεράσει τόν ἑαυτό του καί τά δεδομένα του καί νά ὑποταχθεῖ  στό ἄγνωστο καί ἀνερμήνευτο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὑπακοή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια γιά νά ἐπιτευχθεῖ. Ὁ ἄνθρωπος τῆς ὑπακοῆς κάνει τήν ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ ἐγωισμοῦ του. Ξεπερνάει τίς ἀπόψεις, τή γνώμη, τά δικαιώματά του.

Ὑποτάσσεται ἀπό ἀγάπη καί ἀπό ἐμπιστοσύνη. Ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό Θεό πάντοτε δικαιώνεται καί ἀργά ἤ γρήγορα ἀνταμείβεται. Οἱ μαθητές ἐμπιστεύθηκαν τήν ὁδηγία τοῦ Χριστοῦ καί ἀπέλαβαν τήν πλούσια ψαριά. Τό θαῦμα αὐτό, ὅμως, μέσα τους ζητοῦσε ἑρμηνεία. Αὐτή τήν ἑρμηνεία τούς τήν ἔδωσε ὁ Κύριος. Τούς ἐξηγεῖ ὅτι τούς χάρισε τήν πλούσια ψαριά, διότι αὐτό εἶναι τό εὔκολο, ἀσήμαντο καί δευτερεῦον. Τό σημαντικό γιά τό Χριστό εἶναι νά Τόν ἀκολουθήσουν στό ψάρεμα τῶν ἀνθρώπινων ψυχῶν. Ἡ πλούσια ψαριά πού τούς χαρίζει εἶναι μία ὑπόσχεση πώς, ἐάν θελήσουν νά γίνουν ψαράδες ἀνθρώπων, θά κάνουν μιά ἀνταλλαγή. Θά ἀνταλλάξουν τήν ὕλη μέ τό πνεῦμα. Τούς ὑπόσχεται πώς, ἐάν Τόν ἀκολουθήσουν, τούς περιμένει δουλειά καί κούραση πολλή. Ὀ μαθητής τοῦ Χριστοῦ δέν βολεύεται στίς θεωρίες. Δέν ἀναπαύεται στό εὐχολόγιο. Εἶναι  ἕτοιμος νά κουραστεῖ, νά ἱδρώσει, νά ματώσει, νά ξενυχτίσει, νά δοκιμάσει ἀμέτρητες φορές τήν ἁλμύρα στίς θάλασσες τοῦ κόσμου, νά τρέξει στούς ἀγεωγράφητους ὁρίζοντες τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, γιά νά ψαρέψει ἀνθρώπους. Ὑπόσχεται ὁ Ἰησοῦς στούς μελλοντικούς μαθητές Του νά τούς κάνει ἁλιεῖς ἀνθρώπων, γιά νά τούς διαβεβαιώσει μ’ αὐτή τήν ὑπόσχεση ὅτι τούς περιμένει πολύς κόπος. Κούραση ἀπό τίς δυσκολίες, ἀπό τίς προδοσίες, ἀπό τό ἀμφίβολο ἀποτέλεσμα. Κούραση σωματική, ψυχική, πνευματική.

Αὐτή εἶναι ἡ ὑπόσχεση τοῦ Ἰησοῦ σέ καθέναν πού ἀποφασίζει νά γίνει μαθητής Του καί ἐργάτης τοῦ εὐαγγελίου. Τό ἀντιστάθμισμα σ’ αὐτόν τόν κόπο εἶναι ἕνα καί μόνο, ἡ χαρά τοῦ ἀποτελέσματος, ἡ ἱκανοποίηση ἔστω καί τῆς ἐλάχιστα καλῆς ψαριᾶς. Ὅταν καταλάβει ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ ὅτι ἀξιώθηκε νά γίνει ἐργαλεῖο στά χέρια τοῦ Κυρίου του, γιά νά σαγηνευτοῦν ἄνθρωποι κοντά στή σωτηρία, αὐτό δέν εἶναι μόνο χαρά, ἀλλά εἶναι καί ἀπίστευτη τιμή. Κανένα ἀξίωμα καί κανένα ἐπάγγελμα καί καμία διάκριση δέν ἀντισταθμίζεται ἀπό τό αἴσθημα ὅτι κάποιοι  ἄνθρωποι σώζονται χάρη στόν κόπο πού καταβάλλει ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τό δέλεαρ ὁ Ἰησοῦς τό προσφέρει σέ ὅλους μας. Ὅλους μᾶς καλεῖ, χωρίς ἐξαίρεση, νά γίνουμε συνεργάτες καί ἀπόστολοί Του γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Μᾶς καλεῖ νά βροῦμε μέσα μας τήν ἀπαραίτητη ἀγάπη πού χρειάζεται, γιά νά κουραστοῦμε γιά τούς ἀδελφούς μας. Μετά τήν κόπωση τῆς ἐργασίας ὁ Κύριος μᾶς ὑπόσχεται τή χαρά τοῦ ἀποτελέσματος. Μακάρι αὐτῆς τῆς χαρᾶς νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι μας ὡς φιλότιμοι ψαράδες τοῦ Εὐαγγελίου καί ὡς ἀποδέκτες τῆς ἄκτιστης Θείας Χάρης.

Ι.Μ.Δ