Με την Χριστιανική ζωή σου θα φέρεις το παιδί σου κοντά  στον Θεό και την εκκλησία.Αν όλες οι μανάδες ήταν σαν τη μητέρα του Αγίου Αυγουστίνου...τότε όλες οι εκκλησίες θα ήτανε γεμάτες από νέους.Το να “πείσουμε” τα παιδιά όμως να έρθουν στην εκκλησία συνήθως γίνεται σ' ένα πλαίσιο καθωσπρεπισμού: “έλα στην Εκκλησία γιατί ΠΡΕΠΕΙ να έρθεις στην Εκκλησία, κάθε καλό παιδί ΠΡΕΠΕΙ να πηγαίνει στην Εκκλησία”.

Οι χριστιανοί γονείς συχνά μ' αυτό γίνονται εμμονικοί. Τα παιδιά όμως δεν είναι χαζά. Αν τους επιβάλλεται η Εκκλησία, τότε την εντάσσουν στο γενικότερο σύνολο κανόνων που τους επιβάλλουν οι γονείς. Έπειτα, θα έρθουν στην εφηβεία και λογικό είναι να μη θέλουν ν' ακούν τίποτε για Εκκλησία, να βλέπουνε παπά να παίρνουν δρόμο. Ειδικά δε, όταν η ζωή των γονέων στη πράξη δεν είναι και τόσο εκκλησιαστική....! Η Αγία Μόνικα για τον γιο της Αυγουστίνο έγινε σχολείο ζωντανό. Τονε παραδειγμάτισε με τη ζωή της και την προσευχή της. Το να επιβάλλουμε λοιπόν τον Θεό είναι το μόνο εύκολο. Να έχουμε όμως στο νου μας ότι κάθε φορά που Τον επιβάλλουμε στα παιδιά μας και στους άλλους, τότε είναι σα να έχουμε πάρει ένα ψαλίδι, να έχουμε κόψει από την εικόνα του Χριστού το Πρόσωπό Του και να έχουμε βάλει τη δική μας φωτογραφία...

Το να επιβάλλουμε, είναι το εύκολο. Το να διδάσκουμε, είναι το δύσκολο. Κι ο Θεός δε μας θέλει στα εύκολα. Στα δύσκολα μας θέλει. Αν κουραστούμε στ' αλήθεια, παπάδες και γονείς, τότε σίγουρα ο μέσος όρος ηλικίας του εκκλησιάσματος θα κατέβει κατά πολύ και δεν θα μας φταίει καμιά άθεη κοινωνία, κανένα άθεο κράτος...

Δ.