Η ανάπαυση και η γαλήνη στον άνθρωπο δεν έρχεται μόνο με την προσευχή, τη νηστεία, τις καλές πράξεις, τον εκκλησιασμό. Αν μαζί με όλα αυτά δεν υπάρχει εξομολόγηση να καθαρίσει την ψυχή και την καρδιά, τότε ο άνθρωπος ζει πνιγμένος από αγριότητα, οργή, θυμό, γκρίνια. Ζει σαν το χωράφι που το ποτίζεις, του ρίχνεις λίπασμα, φάρμακα και μαζί με τον καλό σπόρο, υπάρχουν οι αγριαδες, τα αγκάθια, τα παράσιτα, οι πέτρες τα οποία δεν αφήνουν ήσυχο και ήρεμο τον καλό σπόρο. Διότι το χωράφι δεν καθαριστηκε. Είναι επίσης σαν τα φρούτα ή τα λαχανικά που τρώει ο άνθρωπος χωρίς να τα πλένει, τρώγοντας τα διάφορα μικρόβια που έχουν επάνω.

Αν δεν υπάρχει η εξομολόγηση να τα καθαρίσει όλα αυτά και ο άνθρωπος να ζει ήρεμος και αναπαυμενος, τότε ο άνθρωπος παραμένει "καλός άνθρωπος" μόνο στην "αναπαυμενη" συνείδησή του. Όχι όμως καλός χριστιανός. Όταν μαγειρεύεις ένα φαγητό με τα καλύτερα και τα πιο αγνά υλικά, αλλά τα χέρια σου είναι μέσα στις λάσπες, τότε το φαγητό θα βγει προβληματικό. Πολλές φορές στη ζωή μας λερωνουμε τα χέρια μας με λάσπες, όμως κάθε φορά τα πλένουμε για να φάμε. Τα ρούχα μας τα βρωμιζουμε πολλές φορές, όμως τα πλένουμε ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και με την εξομολόγηση που ξεπλενει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά την ψυχή μας.

- Όταν λερωνουμε τα ρούχα μας, αμέσως τα πλένουμε.
- Όταν λερωνουμε το αυτοκίνητο μας, αμέσως το πλένουμε.
- Όταν λερωνουμε το σώμα μας, αμέσως το πλένουμε.
- Όταν λερωνουμε το σπίτι μας, αμέσως το καθαρίζουμε.
- Όταν βγαίνουν άγρια χορταρια στον κήπο μας, αμέσως τα καθαρίζουμε.
- Όταν "λερώνεται" η προσωπικότητα μας, αμέσως προσπαθούμε να την καθαρίσουμε.
Όλα αυτά τα κάνουμε για να δείχνουμε καθαροί προς τους άλλους. Όταν όμως λερώνεται η ψυχή μας, τι κάνουμε;;;; Ή καθαριότητα της ψυχής είναι αυτό που μας δίνει κύρος και αξία ως άνθρωποι. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια προσωρινή καθαριότητα χωρίς καμία αξία.

Μοναχός Ιωακείμ Σεραφειμιάτης