Υπάρχουν άνθρωποι, που είναι κατά πάντα καλοί άνθρωποι, αλλά καθόλου Χριστιανοί. Ούτε μυρμήγκι πειράζουνε, αλλά με τη ζωή τος, ποδοπατούνε τον Χριστό. Λένε πολλοί γι' αυτούς:
- Ξέρεις τί καλός άνθρωπος είναι; Πολύ καλός άνθρωπος!
- Βρε με την Εκλησία έχει οργανική σχέση; Έχει πνευματικό; Εξομολογείται; Κοινωνεί; Νηστεύει - εγκρατεύεται;
- Είναι καλός! Είναι καλός!
- Δεν πάει να έχει όλες τις καλοσύνες του κόσμου, δεν έχει όμως αυτά, τίποτα δεν έχει...
Να ξέρετε, ότι οι καλοί άνθρωποι πάνε στην κόλαση και μάλιστα σε ειδική κόλαση! Και ποιοί πάνε στον Παράδεισο; Οι πραγματικοί Χριστιανοί!
Γιατί ο Χριστός δεν ήρθε στη γη, να κάνει καλούς ανθρώπους, αλλά ήρθε να κάνει πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών, να τους πολιτογράψει, να τους αλλάξει το αίμα με τη Θεία Κοινωνία και από κοινούς ανθρώπους, να τους κάνει καινούς και από θνητούς, να τους κάνει βασιλόπουλα. Άρα το ζήτημα δεν είναι αν είμαι καλός ή κακός άνθρωπος, αλλά αν είμαι με το Χριστό ή όχι.

Δημήτριος Παναγόπουλος