Οι ημέρας είναι γεμάτες ειδήσεις και αγωνίες. Μέσα στα πολλά, υπήρχαν και κάποια μηνύματα, που προκαλούν σκέψεις.

Κάποιος μετρούσε 12 μέρες  από την Παρασκευή που έγινε η Αγία Σοφία τέμενος γιατί η "προφητεία" έλεγε ότι θα γίνει τότε το "μεγάλο κακό".

Άλλος σύναξε στην αποθήκη του τρόφιμα για μήνες, γιατί κάποιος του μετέφερε είδηση ενός καλού ανθρώπου, ότι το τουρκικό καράβι θα φέρει "πείνα".

Άλλος επέστρεψε από τις οικογενειακές διακοπές, γιατί θα έπρεπε να είναι σπίτι του όταν ξεκινήσει η "μεγάλη απειλή".

Άλλοι "προλέγουν" δύσκολο και περίεργο φθινόπωρο με "πολλά δεινά". Θα προτείνω όμως να χαιρόμαστε. Να χαιρόμαστε:

Για την οικογένειά μας όταν άλλοι, όλη μέρα φοβούνται.

Για την προσευχή μας, όταν άλλοι μόνο μιλούν.

Για τη μελέτη μας, όταν άλλοι "φτιάχνουν" ειδήσεις.


Ο ίδιος ο Χριστός όταν πλησίαζε η Θεοκτονία δεν σταμάτησε να μιλά να περπατά, να τρώει, να ψαρεύει, να χαμογελά, και άλλα πολλά. Δεν έχει υπογράψει κανείς ήσυχη και ατάραχη ζωή, αλλά εφόσον είμαστε ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, έχουμε υπογράψει για χαρά χωρίς προϋποθέσεις! Για χαρά παντός καιρού! Έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε για αρχηγό Εκείνον, που δεν υποσχέθηκε ζωή χωρίς θλίψεις, αλλά ότι στις θλίψεις θα είναι μαζί μας!

π.Σπ.Ρ