Η ειρήνη βγαίνει μέσα από τα σπλάγχνα του Θεού και προσφέρεται σε μας. Ξεπερνά πάντα νουν και φρουρεί τις καρδιές μας. Είναι, όπως λέει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας,  “απασών των αρετών ομού και φιλοσοφίας απάσης καρπός”. Όταν αποκτούμε την ειρήνη, αποκτούμε όλα τα αγαθά και δεν έχομε καμιά ανάγκη. Γι’ αυτό η ειρήνη αποτελεί το μοναδικό και το πλέον αναγκαίο στοιχείο της θείας Λειτουργίας.

Την αρχαιότατη εποχή, όταν έμπαινε στην εκκλησία ο επίσκοπος ή ο προϊστάμενος της συνάξεως, χαιρετούσε τον λαό λέγοντας “ειρήνη πάσι”. Θα με ρωτήσετε, σε ποιους το έλεγε; Στους τοίχους; Όχι, διότι την εποχή εκείνη πρώτα συγκεντρωνόταν ο λαός, επειδή ήξερε ότι περιμένει τον Θεό, και μετά ερχόταν ο επίσκοπος ή ο ιερέας, ο οποίος είναι τύπος του Χριστού. Μόλις έμπαινε, έδινε την ευλογία, “ειρήνη πάσι”. Και στην Λειτουργία συχνά επαναλάμβανε, “ειρήνη πάσι”. Όταν έφευγε, έλεγε πάλι: “Εν ερήνη απέρχεσθε”. Δηλαδή πήρατε την ειρήνη, την έχετε, φύγετε με αυτήν.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης


Πηγή: zpigikam.blogspot.com