|
|
Αρχική » Κατήχηση » Κηρύγματα
Πρός τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁδεύουμε, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, πρός τή βίωση τῶν Ἁγίων καί Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα ὑπέμεινε γιά τή δική μας σωτηρία. Ὁδεύουμε ἐπίσης πρός τήν «ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί πανήγυρη τῶν πανηγύρεων», τό Ἅγιο Πάσχα, ὅπου θά ἑορτάσουμε τό ὑπέρτατο καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς Ἀναστάσεώς Του. Τή στιγμή ὅμως, πού σύμπας ὁ χριστιανικός κόσμος, θά ἑορτάσει τή θεία Ἔγερση, θά ὑπάρξει μιά θλιβερή ἐξαίρεση, ἀπό μία μερίδα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά αὐτοαποκαλοῦνται «Χριστιανοί». Ἀπό τά μέλη τῆς πολυεθνικῆς Φυλλαδικῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά», ἤ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ ὁποῖοι, μεταξύ τῶν πάμπολλων πλανῶν τους, ἀρνοῦνται τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τήν πιστεύει ἡ Ἐκκλησία μας καί ὡς ἐκ τούτου δέν θέλουν νά τήν ἑορτάζουν. Μάλιστα στά γραπτά τους ἀποκαλοῦν τό Πάσχα «σατανικῆς ἐμπνεύσεως εἰδωλολατρική ἑορτή» (Σκοπιά, 15-5-95, σελ.18-19)! Καί ὄχι μόνον αὐτό: ἀντί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζουν κάθε χρόνο, στίς 14 τοῦ ἑβραϊκοῦ μήνα Νισάν, μαζί μέ τό ἑβραϊκό Πάσχα, τήν «Ἀνάμνηση τοῦ θανάτου Του»! Ἀρνοῦνται νά ἑορτάσουν τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί ἑορτάζουν τό θάνατό Του! Καί γιά νά ἀκριβολογοῦμε: τήν ἐκμηδένισή Του, ἀφοῦ ὁ θάνατος γι’ αὐτούς εἶναι πλήρης ἐκμηδένιση!
Αὐτή τή χρονιά θά ἑορτάσουν, μέ κάθε δυνατή λαμπρότητα καί ἐπισημότητα, ὅπως κάθε χρόνο, σέ ὅλο τόν κόσμο καί στήν Ἑλλάδα, τήν «Ἀνάμνηση τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ», στίς 11 Ἀπριλίου, κατά τή δική μας Μεγάλη Τρίτη! Θά ὀργανώσουν συγκεντρώσεις σέ πολυτελεῖς αἴθουσες ξενοδοχείων. Θά καλέσουν τά μέλη τους ἀλλά καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, μέ φυλλάδια, πού θά μοιράσουν στούς δρόμους, ἀλλά καί μέ προσωπικές προσκλήσεις πού θά γεμίσουν τά γραμματοκιβώτια τῶν σπιτιῶν, δυστυχῶς καί στή δική μας περιφέρεια, πού ἐκκλησιαστικά καί πνευματικά ὑπάγεται στήν Ἱερά Μητρόπολη Θηβῶν καί Λεβαδείας. Ὁ ἑορτασμός προβλέπει καί τήν τέλεση τοῦ «Δείπνου τοῦ Κυρίου», μιά κακέκτυπη ἀντιγραφή τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τόν ὁποῖο τελοῦν μία φορά τό χρόνο, αὐτή τήν ἡμέρα. Χρησιμοποιοῦν ἄρτο καί οἶνο, τά ὁποῖα ἀποκαλοῦν «ἐμβλήματα» καί ἀπό τά ὁποῖα «κοινωνοῦν» μόνο οἱ «κεχρισμένοι», δηλαδή οἱ «ἐναπομείναντες ἀπό τούς 144.000», σέ ἀντίθεση μέ τούς «δούλους τῆς βασιλείας», τόν πολύ λαό, οἱ ὁποῖοι δέν ἐπιτρέπεται νά «κοινωνήσουν», σέ καταφανή διαστροφή τῶν λόγων τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος εἶχε πεῖ: «λάβετε φάγετε … πίετε ἐξ’ αὐτοῦ πάντες» (Ματθ.26,26-28), στό Μυστικό Δεῖπνο.
Γιά τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, θάνατος σημαίνει, ἐκμηδένιση, τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, τόσο τοῦ φθαρτοῦ σώματος, ὅσο καί τῆς θνητῆς ψυχῆς. Ἀρνοῦνται τή θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς, ἔχοντας υἱοθετήσει τήν ἀρχαία κακοδοξία τῶν θνητοψυχιτῶν, ἀφοῦ, κατ’ αὐτούς: «τό ὅτι τάχα ἡ ψυχή ζεῖ μετά τόν θάνατον, εἶναι ἕνα ψέμα πού τό εἶπε ὁ διάβολος» (Μπορεῖτε νά ζεῖτε γιά πάντα…, 1982,σελ.77)! Ὁ νεκρός ἐκμηδενίζεται ὁλοσχερῶς καί τό μόνο πού ἀπομένει ἀπό αὐτόν εἶναι ἡ μνήμη του στό νοῦ τοῦ Ἰεχωβᾶ! Αὐτό πού ἐννοοῦν ὡς τή μελλοντική «ἀνάσταση νεκρῶν», θά εἶναι ἡ δημιουργία νέων, διαφορετικῶν ἀνθρώπων, μέ νέο σῶμα καί ψυχή, ἐντελῶς διαφορετικά ἀπό τά στοιχεῖα πού ἀπάρτιζαν τούς νεκρούς πρίν πεθάνουν, τά ὁποῖα χάθηκαν στή γῆ καί ἐξαφανίστηκαν γιά πάντα. Ὁ Χριστός, κατ’ αὐτούς, δέν ἦταν Θεός, ἀλλά κάποιος ἐξέχων ἄνθρωπος, τόν ὁποῖο υἱοθέτησε ὁ Θεός, ὅπως ὑποστηρίζουν: «ἕνας τέλειος ἄνθρωπος, τίποτε περισσότερο, καί τίποτε λιγότερο» (Ἀγαθά Νέα, 1976-1978,σελ.118), καθ’ ὅτι ἀρνοῦνται μετά βδελυγμίας τή θεότητα τοῦ Χριστού καί προβάλλουν ἀπίστευτες δοξασίες καί πλάνες γιά νά θεμελιώσουν τήν ἄρνησή τους. Μία ἀπό αὐτές εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς Ἀναστάσεώς Του καί ὁ προκλητικός ἑορτασμός τοῦ θανάτου Του.
Ἡ ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ ἀρνεῖται τήν ψυχοσωματική Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καί προφανῶς λυπᾶται καί ὀργίζεται πού ἐμεῖς τήν ἑορτάζουμε, χαρακτηρίζοντας, ὅπως εἴπαμε, τή λαμπροφόρο καί πανευφρόσυνη αὐτή ἑορτή, «σατανικῆς ἐμπνεύσεως ἑορτή»! Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι τούς ἐνοχλεῖ ἡ πανένδοξη νίκη τοῦ Κυρίου μας κατά τοῦ διαβόλου καί ἡ κατάργηση τοῦ θανάτου μας! Τούς ἐνοχλεῖ ὁ Ἀναστημένος Χριστός, γι’ αὐτό πασχίζουν νά ἀρνηθοῦν τή Θεότητά Του καί νά τόν ἐξισώσουν μέ τούς κοινούς θνητούς, ὁ ὁποῖος τέλειωσε στόν ὑγρό τάφο Του! Γιά νά δεχτοῦν τήν Ἀνάστασή Του εἶναι ἀναγκασμένοι νά δεχτοῦν καί τή Θεότητά Του, καί προκειμένου νά μή δεχτοῦν τή θεότητά Του, ἀρνοῦνται καί τήν Ἀνάστασή Του! Γι’ αὐτό ἔπλασαν καί διαδίδουν τήν πλάνη, μιᾶς ἀλλόκοτης ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τήν ἀνάσταση τοῦ σώματός Του καί τῆς ψυχῆς Του. Ἰσχυρίζονται πώς, «Ὁ Ἰησοῦς ἀπέθανεν ὡς ἄνθρωπος (σ.σ. ἐκμηδενίστηκε ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι), ἀλλ’ ἠγέρθη ὡς πνευματικόν ὄν», (Καταλλαγή,1928,σελ.144), πού σημαίνει ὅτι ὁ Χριστός, ὡς ψυχοσωματική ὀντότητα, πού ἦρθε στόν κόσμο καί ἔζησε γιά τριάντα τρία χρόνια στή ζωή, σάπισε στόν τάφο, τελείωσε, δέν διασώθηκε τίποτε ἀπό Αὐτόν, καί στή θέση του ὁ Ἰεχωβᾶ δημιούργησε κάποιο ἄλλο «πνευματικό ὄν», ταυτισμένο μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, πού ἔζησε κάποτε στή γῆ! Αὐτή λοιπόν τήν ἐκμηδένιση τοῦ Χριστοῦ, αὐτό τό σάπισμα στόν τάφο Του, ἑορτάζουν κάθε χρόνο καί θά ἑορτάσουν καί ἐφέτος!
Κάνουμε λοιπόν ἔκκληση αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες στούς ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν θύματα τῆς πλάνης τῶν ἀρνητῶν τῆς πραγματικῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, νά ξανασκεφτοῦν μέ νηφαλιότητα τήν ἀπόφασή τους νά προσχωρήσουν σέ μία, τέτοιας ἔκτασης, πλάνη, μελετώντας μέ προσοχή τά ἅγια Εὐαγγέλια, τά ὁποῖα μαρτυροῦν ξεκάθαρα τήν πραγματική Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀπό τούς νεκρούς. Νά διαπιστώσουν στά ἱερά κείμενα τή βεβαιότητα τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν γιά τόν πραγματικά ἀναστημένο Χριστό, γι’ Αὐτόν πού εἶδαν τά ἴδια τους τά μάτια, μίλησαν μαζί Του, συμπορεύτηκαν, συνέφαγαν καί ἔβαλαν τά χέρια τους στίς πληγές τοῦ σωματικοῦ Του πάθους (Ἰωάν.20,28) καί ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Ὁ ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α΄Ιωάν.1,1)!
Θέλουμε, τέλος, νά ἐπιστήσουμε τήν προσοχή σας, σέ περίπτωση πού λάβετε πρόσκληση γι’ αὐτή τήν ἀνίερη καί βλάσφημη, γιά τό Χριστό μας, τελετουργία, νά τήν ἀγνοήσετε καί νά μήν παραστεῖτε, οὔτε ἀπό περιέργεια. Κι’ αὐτό διότι, πέρα ἀπό τήν καταφανή ἀσέβεια πρός τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος νά γίνετε στόχος προσηλυτισμοῦ τῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά», νά βρεθεῖτε ἐκτός τῆς σωστικῆς ἀγκαλιᾶς τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά χάσετε τή σωτηρία σας. Σᾶς εὔχομαι ὁλόψυχα καλή καί εὐλογημένη Μεγάλη Ἑβδομάδα καί καλή Ἀνάσταση.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
|
|