Ξεκινᾶμε ἀπό σήμερα νά μελετοῦμε στά κυριακάτικα ἀναγνώσματα τόν εὐαγγελιστή Λουκᾶ. Ξεκινᾶμε μέ μία ψαριά. Μία ψαριά θαυμαστή καί ὑπέρλογη, ἀφοῦ γίνεται μέρα μεσημέρι! Ἀλλά τό μεγάλο θαῦμα δέν εἶναι στό πλῆθος τῶν ψαριῶν πού ἔπιασαν οἱ κουρασμένοι ψαράδες τῆς λίμνης στή Γεννησαρέτ. Τό μεγάλο θαῦμα εἶναι ὅτι οἱ ψαράδες αὐτοί ψαρεύτηκαν ἀπό τόν μεγάλο ἁλιευτή τῆς ἀνθρωπότητας, ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Μαζί τους ρίχνει ὁ Θεάνθρωπος καί τά δικά Του δίχτυα. Ἐκεῖνοι τά ρίχνουν στή λίμνη. Ἐκεῖνος τά ρίχνει στή θάλασσα τῆς ἀνθρωπότητας. Ἐκεῖνοι ζωγροῦν τά ψάρια τῆς λίμνης. Ἐκεῖνος συλλαμβάνει καί θέλγει τίς ψυχές τους. Ἐκεῖνοι καλοῦν σέ βοήθεια, γιά νά σηκώσουν τό βάρος τῆς ψαριᾶς. Ἐκεῖνος τούς καλεῖ σέ βοήθεια, γιά νά σηκώσει τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού θά μαζευτεῖ στήν Ἐκκλησία Του. Ἐκεῖνοι θαυμάζουν τό θαῦμα. Ἐκεῖνος τούς καλεῖ σ’ ἕνα σπουδαιότερο θαῦμα: «ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃζωγρῶν».

Αὐτή τήν πρόσκληση ὁ Ἰησοῦς τήν ἀπευθύνει καί σέ κάθε ἄνθρωπο τῆς οἰκουμένης, ὁ ὁποῖοςἐπιθυμεῖ νά γίνει δικός Του γνήσιος μαθητής. Ὑπάρχουν πολλές φιλοδοξίες στούς ἀνθρώπους. Ὁ καθένας ὀνειρεύεται νά πετύχει κάποιους στόχους. Ἄλλος ἐπιθυμεῖ ἀξιώματα, ἄλλος δόξα, ἄλλος ἐπιτυχίες, ἄλλος οἰκονομική εὐμάρεια, ἄλλος δύναμη, ἄλλος γνωριμίες καί ἄλλος ποικίλες ἀπολαύσεις. Ὅλες οἱ γήινες φιλοδοξίες, ὅμως, ἀφήνουν τούς ἀνθρώπους φτωχούς καί πεινασμένους. Ὅσο ψηλά καί νά φτάσει κάποιος καί ὅσα καί ἄν ἀποκτήσει, μέσα του πάντοτε θά χάσκει ἕνα κενό, ἕνα ἀπύθμενο πηγάδι σκοτεινό καί ἐρεβῶδες, ἕτοιμο νά τόν καταπιεῖ καί νά ἀκυρώσει ὅλα τά κατορθώματά του. Ὅσες φιλοδοξίες καί ἄν ἐκπληρώσει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν μένει μόνος μέ τόν ἑαυτό του, βασανίζεται ἀπό τό κενό τῆς ψυχῆς του καί ἀπό τήν ἀπάτη τῶν ἐφήμερων ἐπιτυχιῶν. Τότε βάζει καινούργιους στόχους καί μετατρέπει τή ζωή τουσέ βασανιστήριο, καθώς περπατάει ἀπό ἄγχος σέ ἄγχος καί ἀπό περιπέτεια σέ περιπέτεια.

Ὑπάρχει, ὅμως, μία φιλοδοξία ὑπέρτατη καί οὐράνια. Εἶναι μία φιλοδοξία τήν ὁποία μόνον ὁ Θεός μπορεῖ νά ἐκπληρώσει. Εἶναι ἡ φιλοδοξία νά γίνει κάποιος ψαράς ἀνθρώπων. Δέν ὑπάρχει πιό σημαντικό ἐπίτευγμα ἀπό τό νά κατορθώσει κάποιος νά σαγηνεύει τούς ἀνθρώπους γιά λογαριασμό τοῦ Χριστοῦ. Ἡ πιό μεγάλη ἐπιτυχία εἶναι νά ὁδηγήσουμε χαμένες ψυχές στή σαγήνη τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ πιό εὐγενική χειρονομία εἶναι νά βοηθήσουμε τούς ἀνθρώπους νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί νά ζήσουν στήν ἀσφάλεια τῆς θεϊκῆς προστασίας.Πολλοί προσπάθησαν καί προσπαθοῦν νά σαγηνέψουν τούς ἀνθρώπους. Οἱ περισσότεροι ἔχουν κίνητρα κατώτερα καί ἰδιοτελῆ. Προσπαθοῦν νά ψαρέψουν τούς ἀνθρώπους, γιά νά τούς κλείσουν στά δίχτυα τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κακοῦ. Θρησκεῖες, ἰδεολογίες, ὁμάδες, πολιτικά κόμματα, παράνομες ὀργανώσεις, μαστροποί, ἐκμεταλλευτές, ὕποπτες ἑταιρεῖες καί ποικίλα συμφέροντα ἁλιεύουν ἀνθρώπους, γιά νά τούς κάνουν ἐργάτες τῶν κατώτερων σκοπῶν τους. Στήν ἐποχή τῆς ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας καί τῆς διαδικτυακῆς πληροφορίας ὑπάρχουν καινούργια δίχτυα, γιά νά ψαρεύουν ἀνθρώπους σέ ἱστότοπους ἀμφίβολης ποιότητας. Ἡ τεχνητή νοημοσύνη εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο πού στοχεύει στή σαγήνη τῶν ἀνθρώπων μέ σκοπούς ἀδιευκρίνιστους. Ὅλ’ αὐτά τά δίχτυα ἁπλώνονται γιά νά ἐγκλωβίσουν τούς ἀνθρώπους, ὄχι γιά νά τούς ἐλευθερώσουν. Σκοπό ἔχουν τήν ἐκμετάλλευση καί τήν ἐπίτευξη ὑλικῶν συμφερόντων. Ἀκόμη καί μεταξύ μας προσπαθοῦμε νά σαγηνεύσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο μέ σκοπούς πονηρούς. Προσπαθοῦμε νά μαγνητίσουμε τούς ἄλλους, γιά νά κερδίσουμε τόν θαυμασμό τους ἤ γιά νά ἐκπληρώσουμε ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες. Ὁ διάβολος ρίχνει κι ἐκεῖνος τά δικά του δίχτυα, γιά νά μᾶς ἀγκιστρώσει στήν ἁμαρτία καί νά μᾶς χωρίσει ἀπό τόν Θεό.

Ὁ Σωτήρας, ὅμως, καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου Ἰησοῦς προσπαθεῖ νά ψαρέψει τούς ἀνθρώπους ἀπό τή θάλασσα τοῦ ψεύδους καί νά τούς ὁδηγήσει στό ἀσφαλές λιμάνι τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς. Γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου χρησιμοποιεῖ διαχρονικά τούς μαθητές Του, πού ἐργάζονται φιλότιμα γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού ἀκοῦν σέ κάθε ἐποχή τό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ: «ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃζωγρῶν» καί ἀνταποκρίνονται μέ φιλοτιμία. Ἔτσι ἐκπληρώνουν τήν πιό σπουδαία ἀποστολή πού μπορεῖ νά ἀναλάβει κάποιος, τήν ἁλίευση τῶν ἀνθρώπινων ψυχῶν στήν ἀσφάλεια τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Ὁ μεγαλύτερος τίτλος πού μπορεῖ κάποιος νά διεκδικήσει γιά τόν ἑαυτό του εἶναι νά γίνει ψαράς τοῦ Χριστοῦ. Νά γίνει ἕνας σύγχρονος ψαράς, πού θά προσεγγίζει κάθε πονεμένο, κάθε ἀπογοητευμένο, κάθε κατατεθλιμμένο, κάθε πεσμένο, κάθε πλανεμένο, κάθε κουρασμένο καί ἀπηυδισμένο ἀπό τήν ἀσχήμια τοῦ κόσμου, γιά νά τόν ἀγκιστρώσει στή χαρά, στήν ἐλπίδα, στήν ἀλήθεια καί στήν ἐλευθερία τοῦ Ἰησοῦ. Γιά νά κερδίσουμε τόν τίτλο τοῦ πνευματικοῦψαρᾶ εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔχουμε διάκριση, γιά νά πλησιάζουμε τόν κάθε ἄνθρωπο τήν κατάλληλη στιγμή, μέ τόν σωστό τρόπο καί νά χρησιμοποιοῦμε τά εὔστοχα λόγια, πού θά συγκινήσουν τόν ἀδελφό μας καί θά τόν φέρουν κοντά στόν Χριστό. Χρειάζεται ἐπίσης νά ἔχουμε τιμιότητα καί συνέπεια ἀνάμεσα στά λόγια καί στή ζωή μας. Ὄχι μόνο νά πιστεύουμε αὐτά πού λέμε ἀλλά καί νά τά βιώνουμε. Ὅταν τά λόγια ἐκφράζουν τό βίωμα καί τήν ἐμπειρία μας, τότε κτυποῦν στό κέντρο τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀκροατῆ καί τόν μεταμορφώνουν. Τό παράδειγμα εἶναι τό πιό δυνατό ἐπιχείρημα καί τό πιό ἠχηρό κήρυγμα. Γιά νά ἔχουμε τήν τιμή νά εἴμαστε ψαράδες τοῦ Χριστοῦ χρειάζεται, ἐπίσης, νά ἔχουμε διάθεση ἐργατικότητας καί ἀκατάβλητη φιλοτιμία. Νά εἴμαστε διατεθειμένοι νά δουλέψουμε ὁποιαδήποτε στιγμή καί σέ ὁποιοδήποτε μέρος. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς ἀντιπαραθέσεις, μέ ἀκούραστες προσπάθειες νά ἐπιμένουμε εὐγενικά καί ἀθόρυβα, γιά νά ρίχνουμε τά δίχτυα τοῦ Θείου Λόγου στά θολά νερά τῆς κοινωνίας, προκειμένου νά συλλαμβάνουμε τά λογικά ψάρια τῆς εὐλογημένης σαγήνης τοῦ Χριστοῦ. Χρειάζεται, ἐπίσης, νά ἔχουμε καί ὑπομονή, διότι θά δεχτοῦμε σφοδρό πόλεμο στήν προσπάθεια νά φέρουμε τούς ἀνθρώπους κοντά στόν Θεό. Θά δεχτοῦμε περιφρόνηση, ἀποκλεισμό, κακία, ἐπιθετικότητα, ρατσισμό, εἰρωνεία, ἐπειδή εἴμαστε οἱ ψαράδες τοῦ Χριστοῦ. Θά κτυπηθοῦμε ἀπ’ ὅλες τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ, μέ σκοπό νά ἀποτύχουμε στήν ἀποστολή μας. Θά χρειαστεῖ νά διαθέτουμε καί τήν κατά Θεόν παιδεία, πού θά τήν ἀποκτήσουμε ἀπό τήν προσωπική μελέτη καί καλλιέργεια. Πρέπει νά εἴμαστε πλούσιοι πνευματικά, γιά νά δώσουμε, διότι «οὔκ ἄν λάβοις παρά τοῦ μή ἔχοντος».

Ὁ Κύριος λέγει στόν καθένα μας: «ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν». Ἄς γίνουμε, λοιπόν, οἱ ψαράδες τοῦ Χριστοῦ. Ἄς ψαρέψουμε στῆς κοινωνίας τά θολά νερά κοπάδια ἀνθρώπων, γιά νά ἀπολαύσουμε ὅλοι μαζί τή σωτηρία καί τή λύτρωση πού μᾶς ἑτοίμασε ὁ Μεγάλος Ψαράς καί Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός.

Ι.Μ Δ