Η Πεντηκοστή για την Εκκλησία μας είναι πολύ μεγάλη και σημαντική εορτή, διότι την ημέρα αυτή το Άγιο Πνεύμα, αφού διήνηξε τον νουν των μαθητών, αφού τους καθάρισε από κάθε αμαρτία, και αφού τους ενδυνάμωσε για να εργασθούν και να κοπιάσουν στην διακονία του κηρύγματος, εισήλθε στην πρώτη Εκκλησία και έκτοτε παραμένει σ΄ αυτήν, διότι η Εκκλησία είναι Ταμιούχος της Χάριτος του Αγ. Πνεύματος και χωρίς την Εκκλησία δεν ενεργεί το Αγ. Πνεύμα, αλλά ούτε και Εκκλησία υπάρχει και στέκεται χωρίς το Άγιο Πνεύμα.Γι΄ αυτόν τον λόγο η σημερινή εορτή θεωρείται ως «γενέθλιος ημέρα» της Εκκλησίας και έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς που είμαστε μέλη Της.

Και πρώτα-πρώτα να δούμε τι είναι Εκκλησία : Οι περισσότεροι Χριστιανοί νομίζουν ότι όταν λέμε Εκκλησία εννοούμε τον Ναό, το κτίριο αυτό στο οποίο τελούνται τα Μυστήρια και η Λατρεία. Άλλοι πάλι νομίζουν ότι Εκκλησία είναι οι Κληρικοί, οι παπάδες και οι Δεσποτάδες, όπως λένε. Αλλά και αυτό δεν είναι σωστό. Όταν λέμε Εκκλησία εννοούμε το σύνολο όλων εκείνων που πιστεύουν τον Χριστό, ως Θεό και Σωτήρα του κόσμου. Όλοι αυτοί οι πιστοί, ενωμένοι με την ίδια Ορθόδοξο πίστη αποτελούν ένα Σώμα πνευματικό το οποίο κεφαλή έχει τον Χριστό και μέλη τους πιστούς. Επομένως Εκκλησία δεν είναι ούτε Σωματείο, ούτε υπηρεσία, ούτε οργάνωση, ούτε επιχείρηση αλλά μία πνευματική κοινωνία που αποτελείται από κληρικούς και λαϊκούς. Επίσης η Εκκλησία μας είναι ΜΙΑ, διότι ο Χριστός είναι ΕΝΑΣ, ΑΓΙΑ διότι ο Χριστός μας είναι Άγιος, ΚΑΘΟΛΙΚΗ διότι επεκτείνεται και αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους , ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ διότι στηρίχθηκε στο κήρυγμα των Αγ. Αποστόλων, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.

Δεύτερον. Να δούμε ποιος είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας. Ιδρυτής της συγκροτημένης πνευματικής αυτής Κοινωνίας είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ο οποίος πολλές φορές έκανε λόγο στο κήρυγμά του για την Εκκλησία Του. «Ηγγικεν η βασιλεία του Θεού» είπε. Βασιλεία η οποία προέρχεται από τον Ουρανό, και εγκαθίσταται ως Βασιλεία του Θεού επί της γης. Δεν είναι βασιλεία πολιτική, αλλά βασιλεία πνευματική και εκτείνεται στις ψυχές των ανθρώπων.Εκείνο που έκανε τους διώκτες του χριστιανισμού, να πολεμούν με λύσσα την Εκκλησία είναι ότι πίστευαν και πιστεύουν ότι η Εκκλησία είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, εφεύρεση κάποιων με σκοπούς αντίθετους με τους σκοπούς τους. Δεν πίστευαν και δεν πιστεύουν ότι ιδρυτής της Εκκλησίας είναι ο Βασιλέας των Βασιλέων ο Θεάνθρωπος Ιησούς ο οποίος κυβερνά την Εκκλησία Του και την προφυλάσσει από τους διαφόρους κινδύνους.

Τρίτον. Τα μέλη της Εκκλησίας.Μέλη της Εκκλησίας είναι όπως είπαμε και πιο πριν και οι κληρικοί και οι λαϊκοί. Η διαφορά είναι στο ότι οι κληρικοί έχουν το ιδιαίτερο χάρισμα να τελούν τα Μυστήρια και να αγιάζουν τον λαό, καθώς και την ευθύνη της διοίκησης και οργάνωσης του Θεανθρώπινου Σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία. Επομένως όταν συμβαίνει κάτι στην Εκκλησία έχουμε και εμείς ευθύνη σαν ζωντανά μέλη Της και όλοι μας πρέπει να βοηθούμε προς την πρόοδο της Εκκλησίας και  ιδιαίτερα της ενορίας στην οποία ανήκουμε έχοντας σχέση με αυτήν, με τον Ιερέα, με τους άλλους Ενορίτες ως ζωντανά μέλη της και όχι ως νεκρά εξ΄ αιτίας της απιστίας και της πνευματικής αδιαφορίας.Την ενορία πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως κέντρο ανεφοδιασμού για να συνεχίσουμε την πορεία μας, γι΄ αυτό και ο Ναός βρίσκεται στο κέντρο της ενορίας, για να δίνει το μήνυμα αυτό της ενότητας και της Ενοριακής συνείδησης και αγάπης.Η σχέση με την Ενορία πρέπει να είναι σχέση Μάνας και παιδιού. Η ενορία είναι πνευματική Μητέρα και εμείς πνευματικά της παιδιά. Μόνον όταν είμαστε κάτω από την μητρική της στοργή μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι είμαστε σε σίγουρα χέρια. Ο Ιερέας είναι ο πνευματικός μας Πατέρας, όχι υπάλληλος που είτε μας εξυπηρετεί είτε όχι, είναι ο λειτουργός των Μυστηρίων στην Ενοριακή μας κοινότητα και έχει την ευθύνη μας απέναντι στον Θεό. Λεπτές ισορροπίες που πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ.

Τέταρτο και τελευταίο. Σκοπός της Εκκλησίας είναι να οδηγήσει τους πιστούς στην βασιλεία των ουρανών. Η Σωτηρία των ανθρώπων είναι ο σκοπός της Εκκλησίας.Η Εκκλησία μοιάζει μ΄ ένα καράβι το οποίο πλέει στα κύματα της παρούσης ζωής και ταξιδεύει τους πιστούς στην χαρά του Παραδείσου όπως κανείς δεν σώζεται όταν γίνεται τρικυμία και είναι έξω από το καράβι, έτσι κανείς δεν σώζεται εάν δεν είναι μέλος του πληρώματος της Εκκλησίας. «Το πλήρωμα της Εκκλησίας σου φύλαξον» λέμε σε κάθε Θ. Λειτουργία και είναι η μόνιμη ευχή για να μην χαθεί κανένα μέλος του πληρώματος και καταποντισθεί στην θάλασσα των Βιοτικών φροντίδων.

Ας φροντίζουμε λοιπόν να είμαστε ζωντανά μέλη της Εκκλησίας με Ορθή πίστη και Ορθή πράξη. Εάν πιστεύουμε δηλ. Ορθόδοξα και αν ζούμε την πνευματική μας ζωή με ορθό τρόπο, όπως λέει η Εκκλησία, όχι όπως θέλουμε εμείς, τότε το λιμάνι βασιλείας του Θεού μας περιμένει. Ας συμμετέχουμε τακτικά στον Εκκλησιασμό, ας μεταλαμβάνουμε συχνά των Αχράντων Μυστηρίων, ας προσπαθούμε λιγάκι για το καλύτερο με υπομονή και επιμονή και τότε να είμαστε βέβαιοι ότι το Αγ. Πνεύμα θα ανοίξει διάπλατα την καρδιά μας για να μπει το φως της Χάριτος, θα φωτίσει τον νου μας, θα ζεστάνει την παγωμένη καρδιά μας, θα αναγεννήσει τον χαρακτήρα μας και από την «Στρατευομένη» αυτή Εκκλησία που ανήκουμε, Εκκλησία που αγωνίζεται συνεχώς, θα μεταβούμε στην «Θριαμβεύουσα» Εκκλησία μέλη της οποίας είναι η Παναγία,οι Άγελοι και οι Άγιοι μας οι οποίοι γεύονται τους γλυκύτατους καρπούς της παρουσίας του Αγ. Πνεύματος. Αμήν.