Μεγάλη αρετή είναι να αποδέχεσαι την αγάπη των άλλων, όπως κι αν εκδηλώνεται αυτή. Ακόμα και τότε που ο τρόπος έκφρασης της αγάπης προς το πρόσωπό σου δεν είναι ο "ιδανικός", καλείσαι να μην μείνεις στον τρόπο αλλά στα κίνητρα του άλλου που θέλει να σου δείξει την αγάπη του.Ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται διαφορετικά. Μην αποπαίρνουμε τους άλλους για τον τρόπο εκδήλωσεις των συναισθημάτων τους και ιδιαιτέρως της αγάπης τους. Να θυμάσαι μόνο ότι κι ο Χριστός δέχεται όλους τους τρόπους αγάπης προς το πρόσωπό του,

Διαβάζουμε στο Γεροντικό ότι κάποτε ήταν ένας γέροντας ο οποίος ήταν μεγάλος στην ηλικία και καθόταν σε ένα πεζούλι μιας μεγάλης πόλης. Πέρασαν από κει δύο μοναχοί
και σκανδαλίστηκαν με το θέαμα που είδαν. Είδανε τον γέροντα να κουνά τα πόδια του πέρα δώθε όπως τα μικρά παιδιά. Τον πλησίασαν για να τον νουθετήσουν.
"Γέροντα, του είπανε, τι κάνεις εδώ, ντροπιάζεις την μοναχική σου ιδιότητα κουνώντας τα πόδια σου σαν τα μικρά παιδιά. Ο γέροντας χαμογέλασε και είπε «Να εύχεστε πατέρες μου αλλά τώρα που γέρασα ούτε μετάνοιες μπορώ να κάνω, ούτε μεγάλες νηστείες, ούτε ορθοστασία και αγρυπνίες, το μόνο που μπορώ να κάνω για την αγάπη του Χριστού μου είναι να κάθομαι εδώ και να κουνώ τα πόδια μου. Αυτό μπορώ να κάνω για τον Χριστό μου και το κάνω». Θαύμασαν τότε οι μοναχοί, για το πώς τελικά ο άνθρωπος του Θεού πάντα βρίσκει τρόπους και να ταπεινώνεται και να δείχνει την αγάπη του στον Θεό.

π.Παύλος Παπαδόπουλος