Βρισκόμαστε στήν ἀνατολή ἑνός καινούριου ἔτους καί διαβαίνουμε τό ὄμορφο καί ἅγιο δωδεκαήμερο, κατά τό ὁποῖο ἑορτάζουμε τά γεγονότα ἐκεῖνα μέ τά ὁποῖα ὁ Θεός κατεργάζεται τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Σήμερα, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τά Ἅγια Θεοφάνεια, ἡ μεγάλη Μητέρα μας Ἐκκλησία μᾶς βάζει νά ἀκούσουμε τό κήρυγμα τοῦ Προδρόμου, μέ τό ὁποῖο προετοίμασε τούς ἀνθρώπους γιά τήν ἔλευση τοῦ Σωτήρα.

Ὁ Πρόδρομος φωνάζει ἀπό τήν ἐποχή του μέχρι τίς ἡμέρες μας: «ἑτοιμάσατε τήν ὁδόν Κυρίου». Τό φωνάζει αὐτό γιά νά τό ἀκούσουμε καί νά προετοιμάσουμε τό δρόμο τοῦ Θεοῦ, μέσ’ ἀπό τόν ὁποῖο θά φτάσει στήν ὕπαρξή μας. Καλούμαστε νά γκρεμίσουμε τά ἐμπόδια πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τό Χριστό καί καλούμαστε νά κάνουμε αὐτό τό δρόμο τῆς ἐπικοινωνίας μέ τόν Κύριο εὐθύ καί σύντομο, γιά νά ἀπολαύσουμε ὅσο πιό γρήγορα γίνεται τή λύτρωσή μας.Ἡ ἑτοιμασία τῆς διαδρομῆς τοῦ Σωτήρα πρός ἐμᾶς περιλαμβάνει δύο στοιχεῖα. Τό πρῶτο εἶναι ἡ μετάνοια. Τό δεύτερο εἶναι ἡ ἑνότητα.Ὁ Χριστός ἔρχεται γρήγορα κοντά μας καί ἑνώνεται μαζί μας, ὅταν ἐμεῖς κάνουμε καθημερινά τόν ἀγώνα τῆς μετάνοιας. Ἡ καρδιά μας ὑποδέχεται τό Χριστό, ὅταν παραδέχεται τά λάθη της, τά ὁμολογεῖ στόν πνευματικό, τά διαγράφει κάτω ἀπό τό πετραχήλι του καί ἀγωνίζεται νά μήν τά ἐπαναλάβει. Ἡ μετάνοια προϋποθέτει νά ταπεινωθοῦμε συγκρίνοντας τόν ἑαυτό μας, τή νοοτροπία μας καί τή συμπεριφορά μας μέ τήν Ἐκκλησία, μέ τό Λόγο τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν Παράδοση τῶν Ἁγίων. Ἐφόσον διαπιστώσουμε πώς αὐτό πού εἴμαστε, αὐτό πού σκεφτόμαστε καί ὁ τρόπος πού ἐνεργοῦμε εἶναι διαφορετικά ἀπό αὐτά πού διδάσκει καί βιώνει ἡ Ἐκκλησία, τότε πρέπει κατεπειγόντως νά μετανιώσουμε καί νά διορθωθοῦμε. Μέ τή μετάνοιά μας αὐτή θά ἀποκαταστήσουμε τή σχέση μας μέ τό Θεό, τήν ὁποία ἐμεῖς διακόπτουμε κάθε φορά πού ξεκόβουμε ἀπό τήν ἀγάπη Του μέ τούς ἐγωισμούς καί τίς πτώσεις μας.

Ὁ δεύτερος τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά ἔλθει γρήγορα ὁ Χριστός κοντά μας εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἑνότητας. Βιώνουμε ἕναν τραγικό διχασμό μέ ἀφορμή τούς ἐγωισμούς καί τίς ἰδεοληψίες μας. Ἡ πιό ἐπικίνδυνη πανδημία γιά τήν ἀνθρωπότητα εἶναι ὁ διχασμός. Ὁ χωρισμός τῶν ἀνθρώπων σέ ὁμάδες, σέ κατηγορίες, σέ πλευρές καί σέ ἐπίπεδα φυτεύει μέσα στίς ψυχές τό μίσος, τήν ἀντιπάθεια, τήν προσβολή, τήν προσωποληψία. Ὁ διχασμός εἶναι ἕνα μικρόβιο πού χτυπάει ἀκόμη καί τό ζωντανό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί προκαλεῖ τεράστιες πληγές, διότι σκανδαλίζει συνειδήσεις καί ἀποκόπτει ἀνθρώπους ἀπό τή σωτηρία. Ἄν θέλουμε νά ἑνωθοῦμε γρήγορα μέ τό Χριστό, εἶναι ἀπαραίτητο νά ἑνωθοῦμε ἄνευ προϋποθέσεων μέ τό διπλανό. Νά ἀνοίξουμε καί νά πλατύνουμε τήν καρδιά μας, γιά νά χωρέσει μέσα της ἀκόμη καί ὁ ἀντίπαλος, ὁ διαφορετικός, ὁ ἰδιαίτερος, ὁ μειονεκτικός, ὁ κατώτερος, ὁ ἀποδιοπομπαῖος. Μόνον ὅταν ἡ καρδιά μας γίνει σάν τήν καρδιά τοῦ Χριστοῦ, μόνον ὅταν ἡ σκέψη μας γίνει σάν τή σκέψη τοῦ Χριστοῦ, μόνον ὅταν ἡ ἀγάπη μας γίνει σάν τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μόνον ὅταν ἡ ἀγκαλιά μας γίνει σάν τήν ἀγκαλιά τοῦ Χριστοῦ,  τότε θά μπορέσουμε νά ξεπεράσουμε τούς διχασμούς, νά θεμελιώσουμε τήν ἑνότητα μεταξύ μας, γιά νά ἀπολαύσουμε καί τήν ἑνότητά μας μέ τόν Κύριο.

Ἡ νέα χρονιά πού ξημέρωσε μᾶς καλεῖ νά βροῦμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά εὐθυγραμμίσουμε καί θά διευκολύνουμε τή διαδρομή τοῦ Χριστοῦ πρός ἐμᾶς. Ἐκεῖνος μᾶς ποθεῖ καί μᾶς θέλει. Ἄν καί ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε νά ζήσουμε μαζί Του, ἄς μετανοοῦμε καθημερινά καί ἄς καλλιεργοῦμε τή μεταξύ μας ἑνότητα τῆς πίστης καί τῆς ἀγάπης. Τότε ἡ καινούρια χρονιά ἀλλά καί ὁλόκληρη ἡ ζωή μας θά εἶναι μία πορεία συνάντησης μέ τό Λυτρωτή, μία διαδρομή χαρᾶς καί σωτηρίας γιά ὅλους μας καί γιά πάντα.

I.M Δ